جدول جو
جدول جو

معنی حسرت اصفهانی - جستجوی لغت در جدول جو

حسرت اصفهانی
(حَ رَ تِ اِ فَ)
اسمش علیخان و ملازم شاهزاده محمدرضا میرزا متخلص به افسر حکمران گیلان بود و مرتبۀ وزارت او یافت. هدایت گوید: ملاقاتش روی داده. جوانی نیکوخصایل شیرین شمایل مهربان خلیق و رفیق بود. چندی است که درگذشته. این بیت ازو به یادگار است:
ما در رهش ز پای فتادیم و دیگرند
آنانکه گفته اند به منزل رسیده ایم.
(مجمعالفصحا ج 2 ص 93) (ذریعه ج 9 ص 238)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(حَ سَاِ فَ)
شاعر و معرکه گیر در دورۀ صفوی بود. شعر او در مجمع الخواص آمده است. (ذریعه ج 9 ص 246)
لغت نامه دهخدا
(حُسَ نِ اِ فَ)
سید قوام الدین از نقبای بزرگ اصفهان و فقیه بود. مدتی سمت اقضی القضاه اصفهان داشت و پس از فتح ماوراءالنهر بدست شاه صفوی قاضی بلخ بودو سپس به اصفهان بازگشت. (رجال حبیب السیر ص 248)
ابن عبدالرحیم تهرانی که در 1254 هجری قمری در کربلا درگذشت. او راست: ’الفصول فی علم الاصول’. وی برادر شیخ محمدتقی صاحب هدایه المسترشدین است. (ذریعه ج 6 ص 164) (ریحانه الادب)
لغت نامه دهخدا
(خُ رَ / رُ وِ اِ فَ)
وی یکی از شاعران قرن هشتم ایران است و لقب او ناصرالدین می باشد مرگ او بسال 731 هجری قمری اتفاق افتاد. او راست: 1- کتاب سعادت نامه. 2- منظومۀ فارسی. (از کشف الظنون)
لغت نامه دهخدا
(غَ رَ تِ اِفَ)
میرزا جعفر غیرت متوفی به سال 1215 ه. ق. از شاعران و سادات مولوی اصفهان بود. از اوست:
افسوس که تا بوی گلی بود به گلشن
صیاد نیاویخت ز گلبن قفس ما.
و نیز گوید:
غمگین ز گردش فلک پرده در نیم
جور بتان پرده نشین میکشد مرا.
همچنین گوید:
شنیده ام که غمم را کسی بجانان گفت
چگونه گفت غمی را که بازنتوان گفت
دلم ز کوتهی روز وصل آگه بود
که قصۀ شب هجران بروز هجران گفت.
(از مجمع الفصحاء چ 1295 ج 2 ص 368). رجوع به همین کتاب صفحۀ مذکور، ریحانه الادب ج 3 ص 167، آتشکدۀ آذر چ شهیدی ص 414، الذریعه ذیل ’دیوان غیرت اصفهانی’ و قاموس الاعلام ترکی شود
لغت نامه دهخدا
(حُجْ جَ تِ اِ فَ)
در تذکرۀ روز روشن شعر او آمده و گویامقصود وی ناصرخسرو علوی باشد. (الذریعه ج 9 ص 233)
لغت نامه دهخدا
(حَ سَ نِ اِ فَ)
نامش حسنعلی بود و متولی مزار شهیدیه محل قتل صفی میرزا صفوی به دست شاه عباس اول بود. احوال او در ذریعه (ج 9 ص 241) بنقل از نصرآبادی و تذکرۀ غنی آمده است. تخلص او حسن بوده است
برادر حاج عبدالله عطار از شاعران سدۀ یازدهم. نصرآبادی مثنوی ’خروسیه’ را بدو نسبت داده است. (ذریعه ج 9 ص 240). و او راست: مثنوی ’فتح نامه’. (کشف الظنون). رجوع به حسن یزدی شود
لغت نامه دهخدا